15
بهمن

توکل،بصیرت،وحدت و امید میوه های انقلاب اند!

سلام دوستان کوثر بلاگی عزیزم

ولادت عمه زینب سلام الله رو

به همگی مسلمانان عاشق و ولایت مدار تبریک عرض می کنم!!

امروز روز و عید جمعه رو هم خدمت همگی شما تبریک عرض می کنم!

به امید فرج و گشایش امور همه که همانا با آمادگی ما

و فرج مولا امام زمان عجل الله تعالی فراهم خواهد شد ان شاءالله تعالی!

به مناسبت نزدیک شدن به سالگرد انقلاب اسلامی ایران

این متن تقدیم به شما عزیزان…

امیدوارم با نظرات گرانقدرتون منو در پیش بُرد مطالبم یاری کنید!

 

بسم الله الرحمن الرحیم!

سال 68 همان سالی که من بدنیا آمدم سالی بود که تو رفته بودی …
سالی که نایب برحقت پا به عرصه مقدس امامت نهاد…
وسایه بالا سرمان شد تا طعم تلخ فقر را با نبودنت نچشیم!
ما با دنیایی از آرمان و آرزو پا به دنیای سرشار از امیدت گذاشتیم

و آرمان هایی الهی در سر می پروراندیم…

آرمانهایی که تو به رسیدنشان امیدوار بودی!
امیدوار به دانش آموزان و آینده سازان کشوری که از نسل انقلاب اند!
درخت انقلابی که ریشه اش توحید

و تنه اش امامت و نبوت است

و یکی از شاخه هایش به امامت و هدایت تو جریان یافت و رشد کرد…
شاخ و برگ گرفت و حالا دارد میوه می دهد!


تقریبا سی و هشت سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران گذشته…

سالهای پر فراز و نشیبی که برای هر کدام از ما خاطره ساز بوده و خواهد بود!


حالا علی رغم همه تحریم ها و تهدیدات پوچ و بی بهای یاغی گران غرب

علی رغم شیطنت های فراگیرشان در جبهه فرهنگی

علی رغم همه عقب افتادگی هایی که ریشه اش

همان 8 سال جنگیست که بر ما تحمیل کردند

و علی رغم سیاست گذاری های نادرست و ناعادلانه غرب

ما ایستاده ایم


اگر آن روزها نمی گذاشتند صدای امام

به گوش مردم ایران برسد و حکومت نظامی برقرار بود
امروز می بینیم که نائب امام زمان عجل الله تعالی

برای جوانان غرب نامه می نویسند

و از رسالت محمدی خویش دم می زنند

و آنان را به کاوش فرا می خوانند!
و خداوند وعده پیروزی اش تحقق یافتنی است

و او راستگوی بلند مرتبه است!
آری آن روزها و این روزها هر کدام برگی از تاریخ

این ملت شریف ایران اند و از آن جدایی ناپذیر!
حالا دیگر خیلی از دانشمندان غربی هم می دانند

که آمریکا و انگلیس و اسرائیل و اعراب دور افتاده

از دین و آیین مبین اسلام راه به جایی نخواهند برد…
استکبار هم خوب می داند که تا وقتی وحدت

و یکپارچگی ملت بصیر و انقلابی ایران اسلامی برقرار است؛

تبعیض نژادی و شبهه پراکنی و ایجاد فتنه راه به جایی نخواهد برد…

 

**یکی از همین روزهای پس از انقلاب بود

که معنی وحدت را خیلی خوب فهمیدم.

روزی که به پارچه نیاز داشتم

تا دست زخمی ام را باند پیچی کنم…

با دستم هر کاری کردم تاروپود پارچه از هم جدا نمی شدند….

مادرم پارچه را از دستم گرفت و گفت:

«یا باید با وسیله برنده و قوی(قیچی) آن را ببُرّی

یا باید یک نقطه و سوراخ در وسط آن پیدا کنی و کار پارچه را یکسره کنی!»

یک سوراخ کوچک در وسط پارچه خود نمایی می کرد. به وسیله همان سوراخ کارش را یک سره کردیم…!

***امیدوارم با نقطه ضعف هایمان مقابله کنیم

و نگذاریم دشمن با پیدا کردن این نقطه ضعف ها

و سوراخ های به ظاهر کوچک ، حسرت هایی بزرگ بردلهامان بگذارد….

پس از خداوند منان برای همه ملت؛ قدرت،

وحدت اسلامی و بصیرت را به همراه توکل و اعتماد بر خدای یگانه خواستارم!


التماس دعا


free b2evolution skin
18
آذر

پاسخ به شبهه: ضرر نصف لیوان شراب به بدن بیشتر است یا هشتاد ضربه شلاق؟

پاسخ به شبهه: ضرر نصف لیوان شراب به بدن بیشتر است یا هشتاد ضربه شلاق؟

 

 

آیا ضرر نصف لیوان شراب به بدن بیشتر است یا هشتاد ضربه شلاق؟

به چند نکته‌ی مهم باید توجه شود:

الف – اساساً مکافات‌ها جهت بازدارندگی از جرم است و نه معامله.

برای جلوگیری از ارتکاب است، نه این که مجرم بگوید من در هر حال می‌خواهم این جرم را انجام دهم،

حال شما بگویید که چرا مکافاتش اینقدر سنگین است؟

اگر قانون وضع کرده‌اند که در صورت سبقت غیر مجاز، گواهینامه اخذ می‌شود،

خودرو به پارکینگ فرستاده می‌شود، فلان مقدار جریمه‌ی نقدی دارد، دردسر ترخیص و …،

برای این است که سبقت غیر مجاز انجام نپذیرد.

نه این که یک راننده‌ی از خود راضی و بی‌فرهنگ بگوید:

من در هر حال دوست دارم سبقت غیر مجاز بگیرم و با جان خود و مردم بازی کنم،

اما شما بگویید چرا چنین جریمه‌های سنگینی بر آن وضع نموده‌اید؟!

مثل این که مدت‌ها در سایت‌ها و وبلاگ‌ها می‌پرسیدند:

چرا مکافات و زنای محصنه اینقدر سنگین است؟!

خوب این مکافات را قرار داده‌اند تا کسی مرتکب این عمل شنیع خانمان برانداز و جامعه‌سوز نشود.

و بدیهی است که اگر جریمه سنگین نباشد، به هیچ وجه جنبه‌ی بازدارندگی نخواهد داشت.

اگر بخواهند جرائم و جریمه‌ها و مکافاتش را با این دیدگاه و مطابق میل و پسند

مجرمین وضع و بررسی کنند، هیچ جریمه‌ای نباید وضع شود

و اگر وضع شود نیز هیچ ارزشی ندارد، هر کسی هر فسادی می‌کند

و در نهایت بهایش را پرداخت می‌نماید.

ب – آنها با بیان چنین اعتراضاتی در قالب سؤال، قصد دیگری دنبال می‌کنند

و پیام مستتر (پنهان) دیگری را نیز القا می‌کنند که عبارت است از:


1- فردی و خصوصی قلمداد کردن دین.

2- مادی دیدن دین.

 

ما که ماده‌گرا و ماتریالیسم نیستیم که همه‌ی فواید و ضررها

را اولاً شخصی و ثانیاً مربوط به بدن بدانیم.

نوشیدن نصف لیوان یا حتی یک جرعه شراب، قمار بازی حتی به میزان یک ریال و…،

همه در درجه اول شکستن حریم و حدود الهی و ضایع کردن دین خدا

و حلال و حرام اوست که به مثابه‌ی حذف همه‌ی «باید و نباید‌»های الهی است

که برای رشد، فایده و کمال انسان وضع شده است.

و این حقوق و ضرورت رعایت آنها نیز فقط فردی نیست، بلکه به جامعه بر می‌گردد.

رواج یافتن منکر و فحشا، به ویژه شرب خمر و قمار، اگر چه اندک باشد

و یا هیچ ضرر بدنی هم برای مرتکب نداشته باشد،

مضرات فردی و اجتماعی بسیاری در عرصه‌های فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، امنیتی و … وارد می‌نماید

که اگر بخواهند به محاسبه بنشینند، حتی مکافات اعدام هم برای این نصف لیوان کم است،

چه رسد به هشتاد ضربه شلاق.

و این هشتاد ضربه را وضع کرده‌اند تا کسی مشروب ننوشد،اگر چه نصف لیوان.

و اگر احیاناً کسی نوشید، تنبیه بدنی که آثار روانی‌اش بیشتر است بشود،

تا هم خودش دیگر نخورد و هم دیگران بدین سو کشیده نشوند.

پس اول ضرر شکستن حرمت‌ها فقط به فرد بر نمی‌گردد

و ثانیاً آثار سوء مترتبه فقط به بدن اختصاص ندارد که چنین قیاسی جایز باشد.

ج – امروزه حتی در کشورهای غربی که تولید،

فروش، توزیع و مصرف مشروبات الکلی نه تنها جایز است،

بلکه بخش اعظمی از اقتصاد و ساختار فرهنگی و نتایج سیاسی مطلوب آنان را حاصل می‌کند

و چرخش اقتصادی کلیه هتل‌ها، بارها، کازینو‌ها، سواحل، و به طور کلی صنعت گردشگری

و نیز شبکه‌های تلویزیونی و اینترنتی و … با همین مشروب است،به مضرات عمیق آن پی برده‌اند،

لذا محدودیت‌های شدیدی قائل شده‌اند.


مثلاً در رانندگی در اغلب ایالات امریکا و به ویژه کانادا، اگر پلیس خودرویی را متوقف کند

و در آن شیشه مشروبی ببیند که درش باز شده است،

راننده را (که مصرف هم نکرده، بلکه از رفیقش گرفته تا به خانه ببرد) به شدت جریمه می‌کنند –

چه رسد به این که نوشیده باشد.

حال سؤال شود که آیا «باز بودن در یک شیشه مشروب»

به آن شخص و بدنش بیشتر ضرر می‌رساند

یا این جریمه‌ی سنگین، که قطعاً نه تنها به جیب او ضرر است، بلکه اعصابش را نیز به هم می‌ریزد؟!

د – مضرات شرابخواری یا قمار، فقط ضرر شخصی بدنی یا مالی نیست.

اساساً چه بسا به کسی ضرر نکند و حتی فایده‌هایی نیز در بر داشته باشد.

مثل این که گرم شود، سرگرم شود … و یا حتی فایده‌های کلان‌تری داشته باشد،

مثل این که مزارغ و باغ‌هایی برای کشت گندم، جو، انگور و سیب برای شراب‌سازی

و یا کازینوهای که ضمن ایجاد اشتغال، جذب گردشگر هم می‌کند.

خوب ظاهر این امور همه فایده است،

لذا خداوند متعال که خالق انسان و همه چیز است، در قرآن می‌فرماید

که «ضرر مشروب از خیرش بیشتر است»، یعنی چه بسا خیرهایی هم داشته باشد،

اما ضررش بیشتر است و از گناهان کبیره است،

که البته پی بردن به این مضرات فردی و اجتماعی، فکر کردن می‌خواهد:

«يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فيهِما إِثْمٌ كَبيرٌ

وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما وَ يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ

قُلِ الْعَفْوَ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ» (البقره، 219)

ترجمه: از تو حكم شراب و قمار را مى‏پرسند بگو

در آن دو گناهى است بزرگ و منافعى است

براى مردم اما اثر سوء آن دو در دلها بيش از منافع صورى آنها است

و نيز از تو مى‏پرسند چه تعداد انفاق كنند؟

بگو حد متوسط را، خدا اين چنين آيات را برايتان بيان مى‏كند تا شايد تفكر كنيد.

x-shobhe.com

 

 


free b2evolution skin