بسم الله النور

سلام دوستان عزیز
پاییز زندگی تو پر از رنگای قشنگ
 

سه شنبه ای که گذشت در ساعت فرهنگی راجع به اخلاق عملی حدودا یه ساعتی با خانوم سیدی  عزیز و مخلص سخرانی داشتیم 

اونم راجع به اخلاق و اینکه اکتسابیه یا ذاتی…

از بچه ها که پرسید تا نظرشون رو بگن…من به نظرم اومد باید اکتسابی باشه…ولی یه چیزی قلقلکم می داد که نکنه هر دو تاش با هم باشن…؟! آخه پس قضیه این ژن و …چی میشه؟خلاصه یکی از بچه ها گفت ذاتیه…اون یکی ام گفت ذاتی…یکی ام گفت هر دوتاش باهم…یکی گفت ذاتیه ولی بیشتر اکتسابیه….بعد که خانوم سیدی توضیح خواست بچه ها گفتن:یعنی ممکنه یه اخلاق بد به ما یا پدر و مادرمون به ارث برسه ولی ما بعدا متوجه بشیم که اون اخلاق خوبی نیست و می تونیم که ازش دوری کنیم و یه عادت بهتر رو جایگزینش کنیم!

به نظر شما اخلاق اکتسابیه یا ذاتی؟

خانوم سیدی گفت…اونوقت این با عدل خدا سازگاره که یکی رو با اخلاق بد به این دنیا بیاره و یکی دیگه رو با اخلاق خوب؟

خب راستش من یکمی گیج و گنگ بودم…متوجه منظورش نمی شدم دقیق… خیلی چیزا به نظر من تو این دنیا عین بی عدالتیه…نمی دونم…خلاصه بچه ها گفتن و ایشون رد کرد…تا اینکه یکی از بچه ها به حرفی که خانوم سیدی می خواست به ما بفهمونه نزدیک شد…

خانوم سیدی گفت آفرین…صلواتی فرستادیم بعد توضیحات ایشون شروع شد…

مضمون کلام ایشون این بود…یکی هست مثلا مث دختر یه آقای بزرگ و مخلص مملکت که پدرش از زمان قبل تولد و بعدش  خیلی چییزا رو رعایت کرده تا اون دختر خوب پرورش پیدا کرده….اون دختر خودش هنری نکرده…و با توجه به اون چیزی که خدا بهش داده ازش انتظار داره…یکی ام هست که تو شرایط ساده و …حتی با شرایط بد و پر از گناه زندگی کرده ولی من بعد تلاشش رو کرده و شده یه آدم و انسان خوب…این نیست که بگیم چون اون دختر یا پسر فلان شخص مخلص مملکته و چند تا اخلاق نیک داره لزوما آدم خوبیه یا برعکس…خدا به آدما به میزان تلاششون نمره می ده…خداییش خیلی آروم شدم بعد صحبتشون…حیف که عین حرفاشون رو یادم نیست بهتون بگم…ولی نتیجه ای که من گرفتم این بود:

اگه شرایط جسمی خوبی نداریم واسه اینکه بتونیم خیلی کارایی که دوست داریم انجام بدیم

اگه شرایط مالی خوبی نداریم برای اینکه بتونیم جاهایی که دوست داریم کمک حال باشیم

اگه یه سری کارا که واسه دیگران عین آب خوردنه ولی ما باید کلی سختی بکشیم که بهش برسیم

نباید ناامید بشیم و بگیم…خدایا  پس پرچم عدلت کجاست؟

چرا به اون یکی دادی و به من ندادی…

چرا من باید این مشکل رو تو زندگی ام داشته باشم و هزاران نفر دیگه  که مث منن راحت زندگی شون رو بکنن…

و هزاران چرای دیگه که شما بهتر از من می دونین….

پس بهتره تا دیر تر از این نشده به این فکر کنیم که خدا به تلاش ماها نمره می ده…

به اخلاصی که تو کارامون داریم نمره می ده….

خدا به این نمره می ده که ما این درسایی رو که می خونیم

چه قد می فهمیم و به کار می گیریمشون…

خدا به مدرک ما نگا نمی کنه… 

اگه یکی راحت و با تلاش کم تونسته تو زندگیش  به رفاه برسه یا نمره  درسی اش بالا بشه

اما تو با تلاش بیشتر اون رفاه مختصر رو هم نتونستی بدست بیاری

یا نمره ات کمتر از اون شده

باید بدونی خدا همه چیز رو می بینه…خدا تلاشت رو می بینه…

و به میزان تلاشی که کردی نمره می ده…

پس بدون نمره تو بالاتر از اونه…

چون تلاشت بیشتر بوده ولو به نتیجه ای که اون گرفته نرسیده باشی… :)

نمی دونم چه قد تونستم با این مطلب مثمر ثمر باشم…چه قدر تونستم ادای دین کنم و حق مطلب رو ادا کنم…

نمی دونم چه قدر …

فقط امیدوارم که از امروز با آرامش خاطر بیشتر تو زندگی مون قدم برداریم….

و حرص های بیهوده نخوریم…

حرص اینکه

- چرا من کمتر دارم اون بیشتر…

- من انقد بدبختم مردم دارن راحت زندگی شون رو می کنن…

 - ببین گرفتار چه کارمند یا ارباب رجوع بدی شدم…

….

بدونیم همه چیزایی که فک می کنیم برای ما نقمت اند همگی نعمت اند و ما از شون بی خبریم!

اخلاق مون رو بهتر کنیم….برای بهتر کردنش هر چه تلاش بیشتر مطمئنا ثمره اش بیشتر…

بازم میگم یادمون باشه…خدا به تلاشمونه که نمره می ده…

پس سعی نکنیم با دور زدن خیلی چیزا به خیلی چیزا برسیم

ولی در نهایت چون بدون تلاش بهشون رسیدیم

اون دنیا و حتی این دنیا چیز قابل تأملی نداشته باشیم که بتونه دستمونو بگیره…

تلاشتون پایدار…

یا علی…