سلام.

دوستان عزیزم

مدتیه که کلاس مجازی نویسندگی شرکت می کنم.

یکی از تکنیک هایی که

استادمون حاج آقا هادی منش(اگه اسمشونو درست نوشته باشم) فرمودند

«حرکت جوال ذهن»هست.

برای انجام این تمرین می تونید یه ساعت مشخصی رو انتخاب کنید

و صرف حدود ۵ دقیقه هر چی از ذهنتون رد میشه رو بنویسین.هر چی…هر چیاااا?

به غیر اینکه یه تکنیک نویسندگیه

باید بگم سبک هم میشین.

می دونم گاهی خیلی خنده دار میشه نوشتمون.???

گاهی اصلا جوریه که رومون نمیشه برای کسی بخونیم.?

اما اگه می خواین یه نویسنده بشین

باید از یه جایی شروع کنین.

به امتحانش می ارزه!

مطالعه کتاب هم فراموش نشه.

اینم یکی از حرکتهای جوال ذهن من!

البته بیشتر شبیه داستانه کوتاه تا جوال ذهن ؛)

???

تمرین اول: حرکت جوال ذهن

✍هفته پیش اسباب کشی داشتیم.

چند خونه اونورتر یه خونه ویلایی ۷۰ متری گرفتیم.

اما هنوز یه هفته از کوچمون نگذشته که پدرم مشتری آورده تا خونه رو بفروشه.

خستگی تو تنم موند.

فردا امتحان میان ترم نحو داریم و هیچی نخوندم.

به طاقچه جدیدمون که با طبقه بندی حالا کتابخونه خونه ی جدیدمون شده نگاه می کنم.

فرصت و حال خوندن کتاب نحو رو ندارم لااقل کتابها رو مرتب کنم.

لابه لای یکی از کتاب ها یه شعر به چشمم می خوره

اما چیزی ازش نمی فهمم و به جاش هر چی مفعول و اسم فاعل و … است تو ذهنم می چرخه.

دلم به حال خودم می سوزه. حس می کنم خیلی بی احساس شدم.

یاد دفترای شعرم می افتم.

کتاب ها رو کناری می ذارم. برگه ای برمی دارم و شروع می کنم به شعر نوشتن.

دلم به حال خودم سوخت، کاش برگردد

زمان به لحظه ماقبل حال بی جانم

به آن زمان که شبیه تو شاعری بودم

نه به نحوی که همش صرف و نحو می خوانم! …